Loslaten
Mgr. Hendriks, hulpbisschop van het bisdom Haarlem-Amsterdam, preekte op zondag 11 oktober jl. over loslaten. Dat we het allemaal weleens moeilijk vinden om mensen en dingen los te laten. Hij wijdde ook enkele overwegingen aan vaders en moeders:
“Jezelf, je eigen dingen durven loslaten. Een kind is daar heel gevoelig voor. Stel je voor dat een moeder ergens in zich heeft dat ze eigenlijk geen zin heeft in kinderen, dat ze die ergens als een blokkade ziet voor wat zij zelf had willen bereiken, een sta-in-de-weg, een handenbinder. Onbewust voelt een kind dat aan. Als ze dat zou loslaten, zou ze meer liefde kunnen geven. Ik gaf het voorbeeld van een moeder, maar dat kan natuurlijk ook een vader zijn.
Of als een kind ervaart: de liefde van mijn vader of moeder is er zolang ik in hun plaatje pas, in het plaatje dat zij hebben van mijn leven. Ergens communiceert die ouder dan te weinig: Jij mag er zijn, jij bent mijn veelgeliefde kind, wat er ook gebeurt, wie je ook bent, wat er ook zal zijn. Dat zegt God tegen ons, ook als wij rare kronkelwegen gaan. Dus zelfs als ouders het – misschien heel terecht – niet eens zijn met de keuzes van hun kinderen, is het heel belangrijk dat zij die onvoorwaardelijke liefde communiceren.”
De volledige preek staat op zijn website: www.arsacal.nl
——————————————————————————————————————————————–
Volmaakte gezinnen bestaan niet!
Tijdens de Wereldgezinsdagen in de Verenigde Staten stak Paus Franciscus de gezinnen een hart onder de riem:
“(…) Als Christen leren wij de schoonheid van het gezin; het gezinsleven is de plaats waar wij de betekenis en waarde van menselijke relaties leren. Wij leren dat “iemand liefhebben niet alleen een sterk gevoel is – het is een beslissing, een oordeel, een belofte”. Wij leren alles in te zetten op een andere persoon en wij leren dat dit de moeite loont. (…)
Volmaakte gezinnen bestaan niet. Dat mag ons niet ontmoedigen. Integendeel! Liefde is iets dat wij leren; liefde is iets dat we beleven; liefde groeit in de mate dat ze “gesmeed” wordt door de concrete situaties die elk gezin ervaart. Liefde ontstaat en ontwikkelt zich voortdurend tussen schaduw en licht. Liefde kan ontbloeien tussen een man en een vrouw die proberen aan het conflict niet het laatste woord te geven, doch het eerder als een nieuwe gelegenheid te zien. Een gelegenheid om hulp te zoeken, een gelegenheid om ons af te vragen wat wij nodig hebben om ons te verbeteren, een gelegenheid om de God te ontdekken die met ons is en ons nooit verlaat. Dat is het grote erfgoed dat wij onze kinderen kunnen geven, een heel goede les: wij maken fouten, ja; wij hebben problemen, ja. Maar wij weten dat het dat niet is wat echt telt. Wij weten dat fouten, problemen, conflicten een gelegenheid zijn om tot elkaar te naderen, om tot God te naderen.”
Toespraak van 26 september 2015 door Paus Franciscus. Bron: rkdocumenten.nl
